Carnaval en hipsters
Blijf op de hoogte en volg Eline
04 Maart 2014 | Peru, Cuzco
Vannacht was niet z`n goede nacht voor saartje. De bus stopte in een dorpje dat wij een sloppenwijk zouden noemen. De huizen bestonden hier uit kartonnen krotten. En de locale bevolking vooral uit straathonden en vee. Hier moesten wij dan op zoek naar eten. Gelukkig waren we niet de enige, de hele bus moest eten. Een bus met minstens 60 mensen en maar 1 jongen kon een beetje engels. Hij heeft ons dan ook geholpen. Die nacht in de bus ging de ene na de andere over zijn nek. Waaronder Saar. Het hield maar niet op. Ook de bergweggetjes en ijle lucht werkte niet echt mee. Aangezien wij de enige niet peruaanen waren en ik zelfs het eten van saar nog had opgepeuzeld, was ik die nacht zo blij met mijn immuunsysteem. Nu ik dit zo typ weet ik dat dit geluk moest zijn geweest.
Het vredige Cusco is toch wel even een heel groot contrast met Lima en zijn 8 miljoen inwoners. De pittoreske geel gekleurde straatjes deden me gek genoeg denken aan een filmfragment uit een film over Tibet. Blijkbaar kwamen we aan op de zondag dat carnaval begint. Verf, meel en zeepsop... zo werden we verwelkomd. Daarna gingen we naar een nogal hipster hostel waar we via via op kwamen. Iedereen lag in de zon te chillen en ze waren net begonnen met een soort BBQ actie. Betere timing hadden we niet kunnen hebben. Ook eindelijk weer eens veel lekkere groenten gegeten. Want de helft was vegetarisch.
We sliepen op een kamer met 2 Nederlandse surfdudes uit Texel. Het hostel was in verglijking met het vorige zo schoon en kleurrijk. En er was een heel schattig tuintje met groenten, kruiden en heel veel mooie bloemen. Nog geen 2 uur later of we zaten met een stuk of 15 chillers muziek te maken. Een gitaar, gedroogde bonen en een soort drum ding.
Twee jongens konden gitaar spelen en zingen. Maar verder zong iedereen gewoon mee of sloeg lepels tegen elkaar. Saar heeft nog een duetje gedaan en ik een aantal van mijn eigen geschreven nummers gespeeld.
De jongen die nu naast me een armbandje aan het maken is, kon echt zo bizar fijn zingen en spelen dat het me bijna in een soort trans bracht. Hij deed me denken aan Matt Corby. Daarna uiteten geweest met hem, een Zwitser en 2 Spaanse meisjes die we daar leerde kennen. Ook hebben we meegedaan met de locale bingo om ons spaans wat op te krikken.
Die ochtend dachten onze Nederlandse kamergenoten origineel te zijn door ons wakker te maken met zeepsop. Nouja we waren in ieder geval gelijk wakker en op tijd voor het ontbijt. En ik was zo blij! Want er was havermout pap! De zon kwam op tussen de bergen en het kleurrijke Cusco ontwaakte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley