Give me a show - give me the streets of Manhattan
Blijf op de hoogte en volg Eline
25 Februari 2014 | Verenigde Staten, New York
Na een prima vlucht kwamen we aan in NYC. We waren eerder dan verwacht en Arrien die ons op zou komen halen was er dan ook nog niet. Hoewel de dikke laag sneeuw van de afgelopen maanden nog zichtbaar was bleek er, volgens de jongen waar saar haar sigaret van had gekregen, al heel wat sneeuw gesmolten te zijn. Het zonnetje scheen en de eerste picknick van het jaar was een feit!
Op bezoek in een appartementje in Manhattan bij een echte local genaamd Jarrad. Bleek dat we ook nog precies dezelfde gitaar hadden! Daarnaast veel tips gekregen en gelijk even Central Park in gegaan.
We hadden die nacht afgesproken op het dak een drankje te doen met uitzicht over NYC. Wauw zo vet! Ja, die Jetlag. Jarrad kwam ons nog wel wakker maken maar toen zijn we gewoon opnieuw in slaap gevallen. Waarschijnlijk kwam het doordat we al langer dan 24 uur op waren. Het was in ieder geval een goed excuus voor bij het ontbijt de volgende ochtend.
Die 2 dagen daarna naar Times Square, Public Library, Ground Zero, WTC, Wallstreet, Brooklyn, Metropolitan, Rockefeller Center en Chelsea market geweest. Vooral Chelsea market vond ik heel gezellig. Het zijn allemaal vintage winkeltjes en er hangt een relaxte sfeer met veel skaters en surfers. Een koppel nodigde ons uit mee te lunchen en aangezien deze lunch uit sushi bestond hebben we dit aanbod niet laten gaan.
De laatste uurtjes in NY:
We moesten om 11 uur op het vliegveld zijn. Ik greep mijn laaste kans en had de wekker om 7 uur gezet om nog even te gaan hardlopen in Central Park/Times Square. Het sneeuwde en het was kouddd. But totally worth it.
We zaten niet naast elkaar in het vliegtuig. Ik zat naast een vrouw die niet echt goed op haar baby kon letten. Ze zat met het kind op schoot. Soms zat het kind onder de stoel. Maar het grootste deel van de tijd dus bij mij op schoot. Ik vond het wel gezellig. Alleen jammer van de cola die zij tot bijna drie keer toe over mijn benen liet vallen, omdat de moeder de cola daar niet wilde weghalen. Wat ik overigens nog steeds niet helemaal begrijp. Maar ik had geen zin om me eraan te irriteren dus ik genoot van mijn plakkerige cola broek.
Een lange periode van knijpen in mijn wangen volgde. Na haar een beetje gekriebeld te hebben viel de ADHD baby dan eindelijk in slaap. En ik zelf ook.
Op bezoek in een appartementje in Manhattan bij een echte local genaamd Jarrad. Bleek dat we ook nog precies dezelfde gitaar hadden! Daarnaast veel tips gekregen en gelijk even Central Park in gegaan.
We hadden die nacht afgesproken op het dak een drankje te doen met uitzicht over NYC. Wauw zo vet! Ja, die Jetlag. Jarrad kwam ons nog wel wakker maken maar toen zijn we gewoon opnieuw in slaap gevallen. Waarschijnlijk kwam het doordat we al langer dan 24 uur op waren. Het was in ieder geval een goed excuus voor bij het ontbijt de volgende ochtend.
Die 2 dagen daarna naar Times Square, Public Library, Ground Zero, WTC, Wallstreet, Brooklyn, Metropolitan, Rockefeller Center en Chelsea market geweest. Vooral Chelsea market vond ik heel gezellig. Het zijn allemaal vintage winkeltjes en er hangt een relaxte sfeer met veel skaters en surfers. Een koppel nodigde ons uit mee te lunchen en aangezien deze lunch uit sushi bestond hebben we dit aanbod niet laten gaan.
De laatste uurtjes in NY:
We moesten om 11 uur op het vliegveld zijn. Ik greep mijn laaste kans en had de wekker om 7 uur gezet om nog even te gaan hardlopen in Central Park/Times Square. Het sneeuwde en het was kouddd. But totally worth it.
We zaten niet naast elkaar in het vliegtuig. Ik zat naast een vrouw die niet echt goed op haar baby kon letten. Ze zat met het kind op schoot. Soms zat het kind onder de stoel. Maar het grootste deel van de tijd dus bij mij op schoot. Ik vond het wel gezellig. Alleen jammer van de cola die zij tot bijna drie keer toe over mijn benen liet vallen, omdat de moeder de cola daar niet wilde weghalen. Wat ik overigens nog steeds niet helemaal begrijp. Maar ik had geen zin om me eraan te irriteren dus ik genoot van mijn plakkerige cola broek.
Een lange periode van knijpen in mijn wangen volgde. Na haar een beetje gekriebeld te hebben viel de ADHD baby dan eindelijk in slaap. En ik zelf ook.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
